Spaanse Trappen
De Spaanse Trappen, met hun 136 treden, zijn een van de beroemdste bezienswaardigheden van Rome en een populaire ontmoetingsplaats voor toeristen.
Geschiedenis van de oorsprong
De naam van de trap komt van het eronder gelegen Piazza di Spagna, waar vroeger de Spaanse ambassade in Rome zetelde. Het plein voor het ambassadepaleis was toen Spaans grondgebied. De Italiaanse naam van de trap is "Scalinata di Trinità dei Monti".
De trap verbindt de Piazza di Spagna met de kerk van Santa Trinità erboven en werd gebouwd in opdracht van Paus Innocentius XIII. Aan het begin van de 18e eeuw was het stedelijk gebied van Rome al vrij dicht bebouwd. Alleen tussen de Piazza di Spagna en de kerk van Santa Trinità was er nog een wild begroeide helling die de paus een doorn in het oog was. Ook de Franse koning Lodewijk XII wilde de bouw van de trap doorzetten, omdat de kerk met zijn geld was gefinancierd en hij een passende opgang naar zijn bedehuis wilde. Er waren meningsverschillen tussen het Vaticaan en Frankrijk over de architectonische stijl van de trap. Uiteindelijk kreeg de paus de overhand en werd de trap gebouwd in de Italiaanse stijl van de late barok en rococo. De grootste trap ter wereld is echter ook versierd met Bourbonlelies, symbolen van de Franse koning.
Vandaag de dag zijn de 136 treden tellende Spaanse Trappen een populaire ontmoetingsplaats voor toeristen en Romeinen. Veel Romeinen brengen hun lunchpauze door in de drukte van de trappen. Vaak is het zo druk op de trap dat de treden niet te zien zijn. De onregelmatig gevormde trap, waarop bijna geen rechte hoek te vinden is, dient als podium voor straatartiesten en op de trap zijn altijd wel een aantal verliefde stelletjes te vinden.
Tip van de redactie
Op de Spaanse Trappen is het overdag erg druk met toeristen. Een bezoek moet daarom vroeg in de ochtend worden gepland.
