Oude Pinacoteca
Gesticht door de verzamelaar
De Alte Pinakothek werd opgericht in opdracht van de Beierse koning Ludwig I. De regent was zelf een hartstochtelijk verzamelaar van schilderijen. Liever dan het publiek de schoonheid van zijn kunstwerken te ontzeggen, besloot Ludwig I het volk van zijn rijk toegang te geven tot zijn verzameling. Toen de Pinakothek in 1836 werd voltooid, werd kunst een openbaar goed en het gebouw was in die tijd het grootste museumgebouw ter wereld.
Een reis door tijdperken en regio's
De enorme kunstcollectie strekt zich uit over 19 zalen en bijna vier dozijn kabinetten. Meer dan 700 schilderijen en enkele duizenden afbeeldingen zijn er te bewonderen. De tentoonstellingen zijn onderverdeeld in verschillende tentoonstellingen die een chronologische reis van de kunst van de Middeleeuwen tot de moderne tijd voorstellen. Het begint in de 14e eeuw, vanwaar de adembenemende schilderingen reiken tot het midden van de 19e eeuw.
De nadruk van de tentoonstellingen ligt echter geenszins alleen op de Duitse cultuur. Ook kunstenaars uit Nederland, Frankrijk, Spanje of Italië worden in groten getale gepresenteerd en naar behoren geëerd. Een bezoek aan de Alte Pinakothek is dus niet alleen een artistieke verrijking voor de bezoeker. De geschiedenis van het Europese continent sinds de Middeleeuwen kan hier ook via de kunst worden getraceerd en beleefd.
Dynamiek door wisselende speciale tentoonstellingen
Naast de permanente tentoonstellingen worden in de Alte Pinakothek met onregelmatige tussenpozen ook speciale tentoonstellingen georganiseerd. Hier worden werken van afzonderlijke kunstenaars extra in de verf gezet of worden schilderijen uit een bepaald thematisch gebied samen gepresenteerd. Deze buitengewone voorstellingen zijn qua concept gebaseerd op de permanente tentoonstelling.
