Musée Alsacien

Het museum is gevestigd in een ingewikkeld complex van vijf bourgeois vakwerkhuizen, grotendeels uit de 18e eeuw, gegroepeerd rond een binnenplaats. Tijdens een rondleiding door het museum, dat op 11 mei 1902 werd geopend, kan de bezoeker zich onderdompelen in het stads- en plattelandsleven van de Elzassers in het pre-industriële landbouwtijdperk, dat werd gekenmerkt door talrijke folkloristische eigenaardigheden.

De stichters van het museum wilden een teken van culturele onafhankelijkheid stellen in de periode Elzas-Lotharingen, die als een semi-kolonie door Berlijn werd bestuurd en ook door Germaniseringstendensen werd gekenmerkt. De collecties waren bedoeld om de plaatselijke bevolking te helpen zich te verzekeren van hun regionale identiteit.

Diverse collecties met de nadruk op de 18e/19e eeuw

De nadruk ligt op het tijdperk van de 18e en 19e eeuw. Het museum heeft meer dan 5.000 individuele tentoonstellingen. Tot de permanente tentoonstellingen behoren de enscenering van een boerenwoonhuis met alkoven uit het dorp Wintzenheim bij Colmar en een apothekershuis. Ook de kunst van het schilderen met de achterzijde van glas, weinig bekend buiten de Elzas in Frankrijk, wordt belicht. Dit soort volkskunst werd gedomineerd door religieuze motieven die op een bijzonder naïeve manier geschilderd waren. Meubelen, speelgoed, traditionele klederdracht en huishoudelijke voorwerpen, enz. alsook landbouwwerktuigen vervolledigen de levendige verzamelingen.

Bijzondere blikvangers zijn de fantasierijk uitgesneden Ausrinn-maskers op de meelkisten van de molens, die grofweg "meelbrakers" worden genoemd. Opmerkelijk is ook de gevarieerde collectie over het dagelijks leven van de joodse Elzassers. Er is ook gedetailleerde informatie over de belangrijkste zwaartepunten van de "Gouden Eeuw van de Elzassische landbouw (1750 -1860)", namelijk de melkveehouderij en de wijnbouw.