Stadspaleis Hessische Parlement
Een bezoek aan Wiesbaden geeft u de gelegenheid om de turbulente geschiedenis van een indrukwekkend architectonisch monument te verkennen: Het stadspaleis op het marktplein was ooit de residentie van de hertogen van Nassau. Sinds 1946 is het kasteel de zetel van het Hessische parlement. Dit is het wetgevend orgaan van de deelstaat Hessen. Het werd ontworpen door de Nedersaksische architect en stedenbouwkundige Georg Moller.
Kunsthistorisch belang
De planning van het stadspaleis van Wiesbaden begon in het midden van de 19e eeuw. Naar de gedetailleerde plannen van de architect Georg Moller bouwde hofarchitect Richard Görz het paleis op de huidige Schlossplatz in Wiesbaden van 1837 tot 1841. Georg Moller was in die tijd werkzaam als hofarchitect van het groothertogdom Hessen-Darmstadt en is nog steeds een van de belangrijkste vertegenwoordigers van het classicisme in Duitsland. Hij ontwierp onder andere het Staatstheater in Mainz, de St. Ludwigskirche in Darmstadt en de Luisenplatz met het aangrenzende Kollegiengebäude en het Ludwigmonument.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden veel van zijn indrukwekkende gebouwen bijna volledig verwoest - met uitzondering van het stadspaleis in de deelstaathoofdstad Wiesbaden! Hier waren na het einde van de oorlog slechts kleine verliezen aan de buitengevel en de rechtervleugel van het gebouw, de vroegere woonvleugel, zichtbaar. Daarom hebben bezoekers vandaag het unieke genoegen om de oorspronkelijke kamerindeling en inrichting te zien.
De architectonische taal, de binnenhuisarchitectuur, de techniek, de bijzonderheden en de bouwwijze vormen samen een van de belangrijkste hedendaagse getuigen van het classicisme in Duitsland. Met name de technische concepten van Moller, zoals de ijzeren constructies van de koepels en serres van het paleis, of de hoge kwaliteit van de binneninrichting met stucmarmer, porselein uit Meissen en diverse schilderijen worden voor die tijd als uitmuntend beschouwd. Vergelijkbaar werk van een vergelijkbare kwaliteit en aandacht voor detail is in Hessen vandaag alleen te vinden in de balzaal van paleis Wilhelmshöhe in de documenta-stad Kassel.
Een bewogen verleden
Het stadspaleis op het marktplein in Wiesbaden werd aanvankelijk het "Hertogshuis" genoemd, omdat het de nieuwe residentie van hertog Wilhelm zou worden. Hij stierf vóór de voltooiing ervan in 1841, en zijn zoon Adolf nam de erfenis van zijn vader over. In 1848, het was de tijd van de Maartse Revolutie, vond op de Schossplatz een volksopstand plaats. 30.000 verontwaardigde burgers eisten: vrijheid van vergadering, persvrijheid en openbare rechtszittingen. Deze opstand ging de geschiedenisboeken in als de "Negen Eisen van de Nassauers". Hertog Adolf beloofde de verontwaardigde burgers vervolgens dat hun eisen zouden worden ingewilligd. Zijn reputatie steeg en hij werd de langst regerende hertog van het land. Na de nederlaag in de oorlog tegen Oostenrijk werd hij uit zijn ambt ontzet. Hij ging naar Wenen tot 1890, toen hij Groothertog van Luxemburg werd. Ook nu nog onderhouden de inwoners van Wiesbaden goede betrekkingen met Luxemburg.
Zetel van het Hessische Parlement
Tegenwoordig zijn de historische zalen beschikbaar voor officiële ontvangsten en vieringen van de staatsregering. In de muziekzaal worden openbare concerten gehouden. In de aan het paleis grenzende gebouwen zijn nu de kantoren van de parlementsleden en het administratief personeel ondergebracht. Er zijn vergaderzalen, een grote Landtag-kantine en zalen voor persconferenties. Bovendien is in de heringerichte plenaire zaal een bezoekersgalerij geïntegreerd en biedt het informatiecentrum boeiende inzichten in de geschiedenis van de Landtag.
