Stadhuis van Wenen

Prachtig neogotisch gebouw en zetel van het Weense stadsbestuur

In 1850 ontdeed de residentie en kosmopolitische stad Wenen, die in het opkomende industriële tijdperk al lang was uitgebreid met verschillende voorsteden, zich van haar middeleeuwse stadsmuur en legde daarvoor in de plaats de Ringstrasse aan, die verschillende representatieve nieuwe gebouwen als een parelsnoer met elkaar moest verbinden: Burgtheater. Universiteit, Parlementsgebouw en - op de voormalige Paradeplatz - het "Nieuwe Stadhuis" van de stad Wenen.

Neo-gotische pracht

Zelfs de keuze van de bouwplaats markeerde een keerpunt in de geschiedenis: De voormalige paradeplaats in het glacis van de Josefstadt was door de stad Wenen van de staat ontnomen. Bij al hun liefde voor de keizerlijke en koninklijke dubbelmonarchie waren de inwoners van de stad Wenen niet alleen onderdanen, maar ook zelfbewuste burgers van een kosmopolitische stad, zo u wilt.

Ook de architectuur van de bloeiende kosmopolitische stad is schatplichtig aan deze aanspraak op vrijheid en zelfrepresentatie. Menig toeschouwer van de brede, massieve en toch, dankzij verschillende torens, speelse voorgevel waande zich eerst in Brussel, Brugge of Antwerpen. In feite stonden Vlaamse stadhuizen model voor het prachtige neogotische gebouw - uit een tijd dat deze rijke handelssteden quasi-onafhankelijke staten waren. De bouwmaterialen (kalksteen voor de gevel, marmer voor de zuilen en profane bakstenen voor het eigenlijke bouwwerk) kwamen uit alle delen van de Duale Monarchie. Het is gemakkelijk te begrijpen waarom de bouw van dit prestigieuze gebouw, dat 152 meter lang en 127 meter breed is, elf jaar in beslag nam (van 1872 tot 1883).

Weens stadsbestuur

Maar achter de prachtige façade schuilt het mondaine leven van alledag van een gewone bureaucratie. Alle acht verdiepingen (twee kelderverdiepingen, de begane grond, de tussenverdieping, de eerste en tweede verdieping en de zolder) met hun 1.575 kamers worden gebruikt door het stadsbestuur van Wenen. De tussenverdieping, de tweede verdieping en de zolderverdieping worden voor het grootste deel in beslag genomen door kantoren, terwijl de eerste verdieping met de banketzaal wordt gebruikt voor representatieve doeleinden. Op de eerste kelderverdieping bevindt zich de Wiener Rathauskeller, een openbaar restaurant.

Nog publieker is het gebruik van het Stadhuisplein: de kerstmarkt, de Wiener Ijszaal of de Wiener Festspieleweken worden hier allemaal gehouden.