St. Blasius

De jezuïetenbroeder Johann Andreas Anderjoch tekende de plannen voor de imposante kerk, waarvan de bouw in 1771 begon. De barokke kerk werd 14 jaar later voltooid, in 1785. Tegenwoordig is St. Blasius eigendom van de katholieke kerk. Delen van de kerk staan op de resten van een gotische kerk uit de 15e eeuw. Reeds rond 970 na Christus werd op deze plaats een eerste kerk gebouwd.

Structuur van St. Blasius - middenschip

Het ontwerp van de kerk was in de barokstijl die in die tijd gebruikelijk was, met drie schepen. Het machtige middenschip wordt omsloten door twee buitenschepen. In vier arcades in het middenschip staan afbeeldingen van in totaal acht apostelen. Rechts zijn de apostelen Mattheus, Judas Thaddeus, Thomas en Filippus vereeuwigd. Aan de overkant kijken Bartholomeüs, Jacobus de Jongere, Simon en Johannes neer op de gelovigen. Johannes Andreas Herrlein (Duitse schilder) ontwierp het plafond in het middenschip. Hij werd geïnspireerd door de bijbelse verhalen over de Bergrede en de verdrijving van de geldwisselaars uit de heilige tempel. Beide fresco's hebben de eeuwen doorstaan zonder noemenswaardige schade.

Buitenbeuken

De twee zijbeuken presenteren zich minder pompeus dan het middenschip. Het altaar gewijd aan St. Bonifatius bevindt zich in de rechterzijbeuk. Boven het massieve en rijk versierde altaar getuigt een ander schilderij van Johannes Andreas Herrlein van zijn inzicht om bijbelse voorstellingen met kleur in het juiste licht te plaatsen. Het schilderij toont St Bonifatius met zijn metgezellen.
In de linkerzijbeuk staat een wat kleiner altaar, gewijd aan de heilige Aloysius. Het altaar werd pas vier jaar na de voltooiing van St. Blasius op zijn huidige plaats verankerd. Uitgewerkt houtsnijwerk op de vleugels verraadt het hoge vakmanschap van die tijd. Ook het altaarstuk van het Aloysiusaltaar is afkomstig uit het atelier van Johannes Andreas Herrlein. Het stelt Sint Aloysius voor in een scène met een kruisbeeld.

Klokkentoren

Vandaag zijn er in totaal zes klokken in de noordelijke toren van St. Blasius. Op één uitzondering na zijn alle klokken uit de moderne tijd en zijn ze tussen 1961 en 1966 gegoten door de gieterij Otto in Hemelingen (Bremen). De plaats waar de originele klokken zich bevinden is onbekend. De zesde klok, de Ave- of zwerfklok, dateert uit de 14e eeuw en is de enige die de eeuwen ongeschonden heeft doorstaan.

Orgaan

Er is vandaag niets meer dat herinnert aan het oorspronkelijk geïnstalleerde orgel. In de loop der eeuwen is het orgel van St. Blasius verschillende malen vervangen, verbouwd en gerestaureerd. Ooit uitgerust met slechts 17 registers, groeide het instrument gestadig en omvat nu 67 registers verdeeld over vijf manualen. Het huidige orgel is gebaseerd op het instrument dat in 1900 door de Eggert Orgelbau-Anstalt werd gebouwd. Verdere wijzigingen werden aangebracht in 1942 en 1961.

Oorlog en vernietiging

St. Blasius werd tijdens de laatste jaren van de oorlog verschillende malen getroffen, maar werd niet fundamenteel beschadigd. Op 11 september 1944 en 27 december 1944 werd bijna een derde van Fulda verwoest. De luchtbommen veroorzaakten aanzienlijke schade in de barokke wijk van de stad. In Fulda vielen in totaal 1595 oorlogsslachtoffers. St. Blasius onderging een uitgebreide renovatie in het begin van de jaren 1950. Hugo Pfisters en Oscar Pejas (kerkschilders) namen de restauratie van de beschadigde schilderijen voor hun rekening. Het herstel van de door de Tweede Wereldoorlog veroorzaakte schade nam verscheidene jaren in beslag.