Red Palace
Het Palazzo Rosso is een van de culturele hoogtepunten van de Ligurische havenstad Genua. Het herbergt een van de belangrijkste kunstgalerijen van de stad en staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Samen met het nabijgelegen Palazzo Bianco en Palazzo Doria Tursi vormt Palazzo Rosso een belangrijk onderdeel van de grote en belangrijke musea aan de Via Garibaldi. Tot de belangrijkste schilders die hun weg naar de collectie hebben gevonden, behoren Giovanni Francesco Barbieri ("Il Guercino" genoemd), Paolo Caliari (Il Veronese) en Albrecht Dürer.
Geschiedenis van het huis
De wortels van het imposante gebouw gaan terug tot de 17e eeuw. De edellieden Rodolfo en Giovanni Francesco Brignole Sale gaven de architect Pietro Antonio Corradi opdracht het palazzo in 1671 te bouwen. Het huis bleef tot 1874 in het bezit van de prestigieuze Genuese familie. De laatste erfgename van het landgoed, Maria Brignole Sale De Ferrari, hertogin van Galliera, schonk het aan de stad Genua. Het motief voor deze grote schenking was ongetwijfeld de wens om de goede naam van de familie voor altijd te bewaren en om representatieve ruimte te bieden aan de geboortestad. Tot de nalatenschap van de hertogin van Galliera behoorde ook een prachtige kunstverzameling, die de kern vormt van de huidige collectie.
In de loop der tijden werd het gebouw herhaaldelijk uitgebreid of verbouwd door belangrijke bouwmeesters. Rond 1679 werd een salon ingericht met frescoschilderijen van Domenico Piola en Gregorio De Ferrari. De twee bouwmeesters ontwierpen ook vier zalen volgens het thema van de Vier Jaargetijden. Een deel van de geschiedenis van het huis is echter dat het aan vernieling onderhevig is geweest. Genua was het toneel van grote bombardementen tijdens de Tweede Wereldoorlog. In de loop daarvan werd ook het Palazzo Rosso zwaar getroffen door luchtaanvallen. De salon met zijn fresco's, bijvoorbeeld, werd helaas verwoest.
Belangrijke kunstgalerie
Zoals veel andere rijke adellijke vrouwen legde hertogin Maria Brignole Sale De Ferrari een waardevolle kunstcollectie aan. Zij wijdde meer dan twee decennia van haar leven (1811-1888) aan deze passie. Net als haar voorouders verzamelde zij vooral schilderijen. Vooral schilders van de Vlaamse school (bijvoorbeeld van Dyck) werden het kenmerk van de collectie. De Italiaanse barokschilderkunst ontwikkelde zich verder tot een ander brandpunt. Tot de meest opmerkelijke vertegenwoordigers van deze periode behoren schilderijen van Guido Reni, Il Guercino, Mattia Preti en Bernardo Strozzi, die in het Palazzo Rosso kunnen worden bewonderd. Naast deze werken zijn echter ook werken uit de Venetiaanse omgeving van groot belang. In dit verband zijn Palma de Oude en Il Veronese als onderdelen van de tentoonstelling bijzonder vermeldenswaard.
In de 20e eeuw werd het gebouw grondig gerenoveerd. In de loop daarvan werden ook collecties uit andere kunstgebieden geïntegreerd. Zo zijn er bijvoorbeeld collecties munten en keramiek te bewonderen. De beroemdste schilderijen die worden tentoongesteld zijn echter nog steeds werken als "Portret van een jonge man tegen een groene achtergrond" van Albrecht Dürer, "Paolina Adorno-Brignole-Sale" van Anthonis van Dyck of "San Sebastiano" van Guido Reni. Deze combinatie van historisch gebouw, belangrijke schilderingen en de geschiedenis van Genua maken Palazzo Rosso tot een prachtig voorbeeld van UNESCO-werelderfgoed.
