Piazza Raffaele De Ferrari

Tot de belangrijkste aangrenzende gebouwen behoren het beroemde Teatro Carlo Felice en het Dogenpaleis, het vroegere machtscentrum van de Republiek Genua. Piazza Raffaele De Ferrari is een ontmoetingsplaats voor zowel de lokale bevolking als toeristen. De Genuezen noemen het plein liefkozend "Il cuore pulsante della città di Genova", d.w.z. het pulserende hart van de stad Genua. Daarom worden hier regelmatig evenementen gehouden.

Hart van de stad

De Piazza, gelegen in het midden van de oude stad van Genua, is het centrale punt van de Ligurische metropool. Het vormt een verkeersknooppunt van waaruit alle andere bezienswaardigheden van de stad kunnen worden bereikt. Het is echter geenszins alleen maar een doorgangsplaats. In het midden van het Piazza Raffaele De Ferrari staat een imposante fontein die in 1936 werd gebouwd door de Genuese architect Giuseppe Crosa di Vergagni. Het is een populaire ontmoetingsplaats voor geliefden en waarschijnlijk het meest gezochte fotomotief op het piazza.

De naamgever van het plein is Raffaele Di Ferrari, een in Genau geboren politicus. Als telg van een aristocratische familie verwierf hij in de 19e eeuw een naam en grote rijkdom. Zo werd hij in 1838 op aandringen van paus Gregorius XVI benoemd tot hertog van Galliera en was hij senator in het koninkrijk Sardinië. Eveneens in 1838 werd hem door de Sardijnse koning Karel Albert de titel van Prins van Lucedio verleend. Ferrari verwierf het grootste deel van zijn enorme rijkdom echter in zijn woonplaats, Parijs.

Centrum van cultuur en macht

Tegen deze achtergrond en de centrale ligging lijkt het maar al te aannemelijk dat het Dogenpaleis van Genua ook op het Piazza Raffaele De Ferrari te vinden is. Het Palazzo Ducale dateert uit de 13e eeuw en was de zetel van de Dogen, d.w.z. de hoofden van de stad, in de tijd van de stadsrepubliek. In de moderne tijd werd het huis gebruikt voor verschillende instellingen. Het diende bijvoorbeeld als Paleis van Justitie. In 2001 werd het congres van de G8 gehouden in het Dogenpaleis onder leiding van de toenmalige Italiaanse premier Silvio Berlusconi. Tegenwoordig wordt het paleis voornamelijk voor culturele doeleinden gebruikt. Tentoonstellingen en concerten worden gehouden op de hoofdverdieping van het gebouw. Er zijn ook verschillende winkels en restaurants op de binnenplaats.

In het Teatro Carlo Felice op Piazza Raffaele De Ferrari worden ook culturele evenementen van topklasse georganiseerd. Het operahuis wordt beschouwd als een van de toonaangevende in Italië en verrukt zijn bezoekers regelmatig met opera's, balletten en symfonieën. Zoals de meeste andere gebouwen op het piazza dateert het operagebouw uit de 19e eeuw. Het werd plechtig geopend op 7 april 1828 met een opvoering van Vincenzo Bellini's opera "Bianca e Fernando". Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het gebouw zwaar beschadigd door bomaanslagen. Vandaag is het interieur volledig herwerkt. De buitengevel is echter gerestaureerd. De heropening werd gevierd in 1991 met Verdi's "Il trovatore". Zo werd de Piazza Raffaele De Ferrari opnieuw verrijkt met een hoogtepunt.