Patriarchale Zie

De geschiedenis van de kerk

Op de plaats waar nu de Sé Patriarcal staat, stond ooit een Moorse moskee. Als teken van de herovering van het land door de christenen werd in 1147, onder het bewind van de eerste koning van Portugal, Alfonso I, begonnen met de bouw van de kerk op deze plaats.

Na een aardbeving in 1344, die delen van de Sé Patriarcal verwoestte, werd deze tot het einde van de 14e eeuw herbouwd in de Romantische bouwstijl.

Een nieuwe aardbeving in 1755 richtte nog meer vernielingen aan in de kerk. Hier werden veel barokke elementen gebruikt bij de reconstructie. Ook werden in de 18e eeuw roosvensters in de westgevel aangebracht en torenspitsen in barokstijl op de torens.

In de 20e eeuw werden verdere veranderingen doorgevoerd tijdens het Salazar-regime. Het was de bedoeling een uniforme romantische bouwstijl in te voeren. Zo werden bijvoorbeeld de spitsen van de kerktorens verwijderd.

Sé Patriarcal is in de loop der eeuwen verschillende keren verbouwd of uitgebreid en is daardoor een mengeling van verschillende bouwstijlen, zoals barok, romantiek, renaissance en gotiek.

Sé Patriarcal is sinds 1716 de kathedraal van het Patriarchaat van Lissabon. De eerste patriarch van de hoofdstad was Tomás de Almeida in 1737.

Wat is er te zien?

Van voren gezien is de Sé Patriarcal een vesting met twee klokkentorens. U betreedt de kerk via een gotisch portaal en binnen in de kerk ziet u veel verschillende bouwstijlen die door de verschillende heersers zijn nagelaten.

Bezienswaardig in de kerk zijn ook het kerststalletje uit de 17e eeuw en de doopvont uit de 12e eeuw. Een blik naar boven onthult ook het imposante plafond in barokstijl, evenals het orgel.

In de schatkamer van de kerk bevindt zich de ark met de overblijfselen van St. Vincentius, de beschermheilige van de stad. Bovendien bevinden zich in de gotische kooromgang drie bezienswaardige gotische graftombes uit de 14e eeuw. Er is ook een archeologische tentoonstelling in de oostelijke kloostergang.