Die Kathedrale Santa Maria del Fiore
De tekstschrijver Rainer Maria Rilke was bijna sprakeloos toen hij de kathedraal van Santa Maria del Fiore in Florence zag. "Ik dacht dat ik zou zinken in de grote golven van een vreemde glorie," zou hij later hebben gezegd, terwijl hij zijn indrukken weergaf van de stenen pracht van dit machtige gebouw. In het verleden was er plaats voor bijna 30.000 gelovigen onder de indrukwekkende koepel van de Florentijnse kathedraal. Alleen de Sint-Pietersbasiliek in het Romeinse Vaticaan, de Sint-Pauluskathedraal in Londen, de kathedraal van Milaan en de kathedraal van Sevilla hebben de Santa Maria del Fiore nu in omvang overtroffen.
De koepel moet alles overtreffen
De eerste steen van de "Heilige Maria van de Bloem" werd gelegd op 8 september 1296 en kwam overeen met een ontwerp van de Italiaanse architect en beeldhouwer Arnolfo di Cambio. Hij was geobsedeerd door de visie om een bedehuis te bouwen dat op essentiële punten verschilde van de vorige modellen. Volgens zijn ideeën moesten drie brede zijbeuken zich verenigen in een groot koor voor het hoofdaltaar. Maar bovenal moest er een koepel komen die alles overtrof wat de kerkwereld tot dan toe had gekend. Maar na de dood van Arnolfo di Cambio in 1310, en niet in de laatste plaats vanwege het recht op inspraak van de invloedrijke Medici-familie, werden in de loop der eeuwen wijzigingen aangebracht in het oorspronkelijke concept van de eerste bouwmeester van de kathedraal.
Een enorm gewelf zonder steigers
De grootste met baksteen beklede kerkkoepel ter wereld werd uiteindelijk in 1420 ontworpen door Filippo Brunelleschi. Brunelleschi, die zijn kennis van wiskundige formules had opgedaan tijdens zijn verblijf in Rome, bestudeerde de bouw van het antieke Pantheon aan de oevers van de Tiber en ontwikkelde een concept voor de koepel van de kathedraal van Santa Maria del Fiore met een gewelf dat geen steigers behoefde. Deze kerk werd het torenhoge werk van zijn leven, en de koepel ervan rijst 107 meter hoog boven Florence uit. Het werd voltooid in 1436.
Een belangrijke kerk van het Christendom
Wie vandaag de kathedraal bezoekt als bisschopszetel van het aartsbisdom Florence, bevindt zich in een van de opmerkelijke werken van de vroege Renaissance en de gotiek. De kerk is 160 meter lang en 43 meter breed en is daarmee een van de grootste en belangrijkste kerken in het christendom. De koepel weerspiegelt ook de macht van de Toscaanse samenleving in de Middeleeuwen. Brunelleschi creëerde verschillende standbeelden voor de kathedraal, omdat de briljante architect oorspronkelijk zijn geld wilde verdienen als beeldhouwer. Sommige van zijn werken, zoals Michelangelo's "Pietà", bevinden zich in een museum dat aan de kathedraal is verbonden.
De indrukwekkende "Mandoria" poort
Bezienswaardig in de Dom van Florence is ook de indrukwekkende noordelijke poort, "della Mandoria - de amandel" gedoopt, die zijn naam ontleent aan een schrijn met de beeltenis van de Maagd. Ook bewaard gebleven zijn enkele fresco's gewijd aan de generaals Giovanni Acuto en Niccolò da Tolentino. Tenslotte zijn de gekleurde glas-in-loodramen van de kathedraal van Santa Maria del Fiore de moeite van het vermelden waard. Kunstenaars die in het midden van de 15e eeuw ongeëvenaard waren, werkten eraan: Andrea des Castagno, Paolo Uccello en last but not least Donatello, die ook een briljant schilder was.
Een klokkentoren ter ere van Giotto
De reliëfs van de statige Campanile zijn voornamelijk het werk van Giotto di Bondone. Ter ere van hem doopte Florence de klokkentoren de "Campanile van Giotto". Toen de bouwmeester stierf, voltooide Andrea Pisano zijn werk. De reliëfs tonen de schepping van man en vrouw en de zeven planeten. De andere werken zijn gewijd aan de deugden, de zeven sacramenten, de vrije kunsten, de patriarchen, de profeten en de koningen van Israël. De toegang tot de kathedraal van Santa Maria del Fiore is gratis. Rondleidingen met gids zijn beschikbaar voor groepen.
