Boboli Tuinen
Deze schoonheid te midden van de barokke bewijzen van een grootse geschiedenis is vluchtig, maar elke lente ontspruit er het frisse groen van een nieuw begin. Dit is een heel bijzonder juweeltje onder de bezienswaardigheden van de stad Florence - de Boboli-tuin in de schaduw van de strenge muren van Palazzo Pitti.
Als de bomen in dit park konden spreken, zouden zij waarschijnlijk vertellen over de tijd toen Eleonora di Toledo, de echtgenote van Cosimo de Medici, in 1549 de beste landschapsarchitecten van die tijd de opdracht gaf het gebied achter het uitdagende palazzo in te richten. Al na enkele jaren ontstond daar een uitstekend voorbeeld van een renaissancetuin in Italiaanse stijl.
Een tuin van 32.000 vierkante meter
Sommige dingen hebben de eeuwen overleefd, en zoals altijd rijst het park "Giardino di Boboli" zachtjes op naar het Palazzo en strekt het zich met zijn 32.000 vierkante meter uit in de richting van de Porta Romana. De eerste plannen voor het park werden uitgewerkt in de denktank van de architect Niccolò Tribolo, voordat Giorgio Vasari en Bartolomeo Ammannati de taak op zich namen na diens dood. De nakomelingen van de familie Medici, die in Florence kerken en kloosters, palazzo's en patriciërshuizen bouwden en grote invloed hadden op de samenleving van hun stad en de Toscaanse streek, voelden uiteraard veel voor de Boboli-tuin aan de rand van Florence. En toen de pracht van de Medici vervaagde omdat er geen opvolger kon worden gevonden, zetten de Lorraines hun werk voort.
De Grot van de Buontalenti
Paden en bossen, grotten, vijvers en beeldhouwwerken. Ze zijn allemaal kenmerkend voor deze misschien wel meest charmante plek van de interessante stad aan de oevers van de Arno. Wie dit kleine wonder der natuur bezoekt, ziet in de tuin iets als een openluchtmuseum van cultuur, vol met werken van grote meesters. Zo staat de wandelaar in het zogenaamde amfitheater en in de aangrenzende drie grotten abrupt voor het beeldhouwwerk "Venere uscente dal bagno". Het is de beroemde "Venus na het bad" door Giambologna. Deze grot is genoemd naar Bernardo Buontalenti, die op 16-jarige leeftijd zijn familie verloor in een overstroming en werd opgevangen door Cosimo I. Later werd hij een idealist. Later werd hij een vindingrijke Renaissance architect en een vindingrijke geest. Buontalenti ontwierp ook decors en kostuums voor het Teatro Mediceo in de Uffizi.
Een obelisk uit Heliopolis
Hertog Cosimo I had, zoals veel edelen van zijn tijd, een hofnar. Zijn naam was Pietro Barbino, en er werd een standbeeld aan hem gewijd in de Boboli Tuin. Het toont hem bij de Bacchus fontein in de gedaante van een Romeinse god van de wijn. Het amfitheater verrijst op de plaats waar zich vóór de aanleg van dit park een steengroeve bevond. Het leverde de ruwe blokken voor de gevel van Palazzo Pitti. Er zijn ook talrijke standbeelden in het amfitheater en een Egyptische obelisk als middelpunt van het complex. Deze stond oorspronkelijk in Heliopolis en werd opgericht door farao Ramses II ter ere van de god van de schepping. Zoals vele andere obelisken, werd het via Rome naar Florence vervoerd.
Een paviljoen in rococostijl
Een fotogeniek motief in de Boboli-tuin is het pittoreske paviljoen, dat in rococostijl werd ontworpen. Het zogenaamde "koffiehuis" met een fontein, gemodelleerd naar de Griekse held Ganymedes, werd gebouwd in 1775. Wie geïnteresseerd is in de diversiteit van het porselein zal genieten van het kleine museum dat gehuisvest is in een huis aan de rand van de riddertuin. De ontwerpers hadden blijkbaar geen ideeën meer voor het westelijke deel van de uitgestrekte tuin, die bijna geheel bestaat uit een bos waar een brede laan doorheen loopt. Een klein meer, de Isolotto, spreidt zich uit aan het einde. De Oceanus-fontein is het werk van Giambologna, van oorsprong Vlaming, die ook naam maakte als Jean de Boulogne en een van de belangrijkste hofbeeldhouwers van de Medici was.
